Na Zielgónoc

 

Wielkanoc tuż - tuż. Wielu zwyczajom i tradycjom już wkrótce stanie się zadość. My także nawiązujemy dzisiaj do bardzo starej tradycji - tradycji gwary warmińskiej. I przytaczamy tekst pt. „Na Zielgónoc"

 

 

                „NA ZIELGÓNOC"

„Jenóż nosz Pon Bóg i latoś ło swoji Śwanty Warniji nie zaboczuł i ziosna bandziewam mnieli, choc brok na nia eszcze siułka zaczkać. Tak sia psiorun ty zimnie łu noju latoś łudało com łuż z Matyldó miśleli co przydzie noma w tam roku dwa razy Gody fejrować. Cóś sia w tam niebzie poprzewrocało, pewno bez te satylity. Za gwołt tygo pracharstwa po niebzie furo! Bez to pewno i ptoki na grypyra zachorzeli, a kotom sia razu w jych mniesióncu marcować nie chciało. A może to bez to co jam nosz rzónd tygo becikowygo nie łobziycoł? Ale jek bociony łuż só nazod to pewno zaro i żaby ze spsiku wstonó i ziosna jenóż latoś bandzie. I Zielgónoc tyż!

Zielgónoc na Warniji fejrować zawdy łuż buło nolepsze co tlo łoddo. Tydziań przed Palmowó Niydzieló abo jek Mazury godali Palmarum ślim do lasa pora brzozowych zitków wyrznóńć i pora gałójzków koćków coby na ta niydziela do wyśwancanio fertyk byli. W chałupsie brok te zitki buło tlo w ciepluchny wodzie bez tydziań postazić.

Tan łostotny Zielgi Tydziań choc markotny jenóż zawdy chibko przelecioł. Óma zorgowała coby bez tan coluśki tydziań żodan w chałupsie mniajsa w gamba nie dostoł. Soma sia razu i mlyka nie napsiuła. Zawdy móziuła co jek sia człoziek tak rychtyk bez tydziań wypości to lży mu bez to w swojo duszo i sumnianie zajrzyć i potam sia spraziedlizie raduje do zielgónocny spoziedzi jiść. Mniała recht. Ludziska zaro po Zielgónocy jekeś lepsze jedan do drugygo byli.

Do kościoła w Zielgónoc noziancy norodu szło na rane, na róraty ale to pewno bez to co po mszy zaro chućko rychtyczny frysztyk jam puchnioł.

Druge śwanto w Zielgónoc wprzód buło na Warniji fejniejsze jek tero. Dzieciuki po frysztyku chibciuchno lecieli na sod w jonkowe krzoki abo do lasa w kadyki zajóncowych gniozdów szukać. Gwołt buło zawdy śniychu i łuciechy. A siuła to sia człoziek łuśnioł jek szurki po wsi po smaganiu za dziywczokami sia ługoniali? Toc to i no zdrozio lepsi buło tak kadykam po koślach wysmagać jek tero sia zimnó wodó łoblywać. Żol com jo łuż nie je taki młody bo bym i som eszcze z kadykam po wsi polotoł. Ale Matylda jekoś łuż bez mniesiónc łolyko i jamruje co jó rojma kranci, to jo jó tam kadykam łulycza lepsi jek jeki dochtór.

W łójskam roku łuż am zidzioł co po wsiach znowój dzieciuki słodkościów zajóncowych w kadykowych krzokach szukali i fest łuciecha mnieli. A jekby tak mniastowe w tan Śwanty Dziań swoje dzieciuki w ołta powsodzali coby do lasa pojechać i zajóncowych jojków szukać? Abo swoje, a choc i cudze kobziyty kadykam wysmagać? No mówta no, co to nie je lepsi jek bez cołan dziań durch tlo w tan tylewizór ślypsiać? Żyjewam toc na Warniji, a to je nosz psiankny stary warnijski łobyczoj!

No jó, to życza Woma tedy na ta Zielgónoc gwołt zdrozio, smakozitych jojków i noszygo zdrowygo warnijskygo smaganio".


Wosz Klyjmens